Κατανοώντας και αντιμετωπίζοντας τους τοξικούς γονείς. Όταν είμαστε πολύ μικροί, οι γονείς μας είναι θεοί,τα πάντα σε εμάς. Χωρίς αυτούς, θα νιώθαμε ανάξιοι να αγαπηθούμε απροστάτευτοι, ακάλυπτοι και χωρίς τροφή, ζώντας σε μια σταθερή κατάσταση τρόμου, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσαμε να επιβιώσουμε μόνοι. Αυτοί είναι οι παντοδύναμοι πάροχοι μας. Χωρίς τίποτα και κανέναν να τους κρίνει, εμείς υποθέτουμε ότι είναι τέλειοι γονείς.Οσο πιστεύουμε ότι είναι τέλειοι νιώθουμε προστατευμένοι. Η διαδικασία του χωρισμού από τους γονείς φτάνει στο αποκορύφωμά της κατά την εφηβεία , όταν αντιμετωπίζουμε ενεργά γονικές αξίες, προτιμήσεις και εξουσία. Σε λογικά σταθερη οικογένεια, οι γονείς είναι σε θέση να αντέξουν μεγάλο μέρος του άγχους που δημιουργούν αυτές οι αλλαγές. Ως επί το πλείστον, θα το κάνουν προσπαθώντας να ανεχθούν, αν όχι ακριβώς να ενθαρρύνουν, την αναδυόμενη ανεξαρτησία του παιδιού τους. Η έκφραση «είναι απλώς μια φάση» γίνεται μια τυπική διαβεβαίωση